Το δέος απέναντι στην υπεροχή της φύσης, αλλά και η ανάγκη της κατανόησης του ίδιου του νοήματος της ζωής και του θανάτου, ώθησαν τους πρώτους έμφρονους ανθρώπους να δημιουργήσουν, ταυτόχρονα με τα λίθινα εργαλεία τους, μια πρώτη μορφή τέχνης (μικρά και απλά ειδώλια) που αποτυπώνεται μέχρι σήμερα σε ευρήματα τα οποία χρονολογούνται ως και 23000 χρόνια π.Χ. («Αφροδίτη του Βίλλεντορφ», Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, Βιέννη).

Η τέχνη γεννήθηκε μαζί με τη σκέψη. Είναι απόλυτα συνυφασμένη με τον άνθρωπο. Η εσωτερική επιταγή για την κατανόηση του κόσμου και της θέσης του ανθρώπου μέσα σ΄ αυτόν, είχε – και έχει – ανάγκη να εκφραστεί μέσω της ύλης, να της δοθεί μια μορφή, ώστε, παρατηρώντας τον εαυτό της, να κατανοηθεί ακόμα κι αυτή η ίδια η ανάγκη έκφρασης, ως γενεσιουργός αιτία της τέχνης.

Εφόσον, λοιπόν, η τέχνη δημιουργείται από τον άνθρωπο και στεγάζεται από την κοινωνία του, είναι αδύνατο να μην επηρεάζει και επηρεάζεται από τις εκάστοτε κοινωνικές δομές (εξ ου και η επιστήμη της Κοινωνιολογίας της Τέχνης). Σ΄ έναν υποθετικό άξονα που θα αφορούσε το μέτρο επιρροής της τέχνης στην κοινωνία, το ένα άκρο θα καταλάμβανε η λεγόμενη «στρατευμένη τέχνη», όταν αυτή «εντάσσεται στην υπηρεσία πολιτικής, εθνικής, ή άλλης σκοπιμότητας» – ενώ στον αντίποδα θα είχαμε την «τέχνη για την τέχνη», την πέρα, δηλαδή, «από κάθε χρηστική ή κοινωνική λειτουργικότητα». Όπως και να έχει, η πραγματική τέχνη επιδρά στην αίσθηση, στα συναισθήματα και στη νόηση, αναλαμβάνοντας να εξυψώσει τον άνθρωπο, εξυψώνοντας τη συνείδησή του. Μετουσιώνει το καθρέφτισμα του εξωτερικού κόσμου στην ψυχή, δίνοντάς του μια υλική υπόσταση, μια μορφή.

Μέσα στη σύγχρονη κοινωνία, όπου η ιδεολογία κατευθύνει, σχεδόν ολοκληρωτικά, τον άνθρωπο κάνοντάς τον μέτοχο μιας ψευδούς θεώρησης της πραγματικότητας, η τέχνη οφείλει – όπως άλλοτε και ο πρώτος έμφρων σε σχέση με την ανεξήγητη Φύση που τον περιέβαλε – να ερμηνεύσει και να αντιληφθεί την ψευδότητα ή την αλήθεια που τον περικλείει.

Με τη μετάβαση, όμως, της σκέψης από τη θρησκευτική θεώρηση της ζωής στον ορθολογισμό, η τέχνη αποδεσμεύτηκε, μεν, από τα θρησκευτικά και μυθικά πλαίσια συγκροτήσεώς της, αλλά ως υποκατάστατο αυτού αναγνωρίζουμε μια ολοένα αυξανόμενη εξάρτησή της από την ιδεολογία.

Στον αγώνα που κάνουν οι νέοι της περιοχής μας για να χτίσουν το μέλλον τους, η μουσική ήταν και είναι σύμμαχος και εκφραστής του δημιουργικού κομματιού της ζωής τους. Άλλωστε ο Τόπος μας, έχει να προσφέρει ιδιαίτερα ερεθίσματα σε αυτόν τον τομέα, καθώς η μουσική μας Παράδοση είναι πλούσια, και αποτελεί Σήμα Κατατεθέν του Ιδιαίτερου Πολιτισμού μας. Σε μια εποχή που επικρατούν αντίξοες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, γεμάτη δυσκολίες, απαισιοδοξία, και φόβους για το παρόν και το μέλλον η στήριξη και η ανάπτυξη δράσεων γύρω από τον πολιτισμό αποτελεί για μας στρατηγικό στόχο. Ο πολιτισμός δεν είναι μια πολυτέλεια, αλλά το όχημα που μαζί με μια ορθολογική ανάπτυξη στον πρωτογενή τομέα μπορούν να μας επαναφέρουν στο δρόμο της ανάπτυξης και της αισιοδοξίας για το μέλλον.

Χωρίς κινήσεις πρόσκαιρου εντυπωσιασμού, αλλά με φαντασία, αισθητική, υψηλή ποιότητα, συλλογικότητα και πολλές συνέργιες, με εμπιστοσύνη στα εργαστήριά μας και στους συνεργάτες μας, με εμπιστοσύνη στους νέους μας που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να δημιουργούν, να εμπνέουν και να ενώνουν προχωράμε στην ίδρυση της μουσικής σχολής μας, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο.  Ένας επιπλέον λόγος ικανοποίησης, από αυτό το εγχείρημα, είναι πως μέσα από τέτοιες δράσεις ξαναπαίρνουν ζωή χώροι στην ουσία ανεκμετάλλευτοι τα τελευταία χρόνια. Χαιρόμαστε λοιπόν ιδιαίτερα, που μέσω της Μουσικής, ενός μέσου έκφρασης όλου του κόσμου, κάνουμε την αρχή για να ζωντανέψει ξανά η μουσική τέχνη, με προορισμό δημιουργικό, λειτουργικό, και τολμώ να πω απαραίτητο  για την τοπική κοινωνία και όχι μόνο.

Γενικός Στόχος της σχολής μας  είναι να κάνουν τα παιδιά αλλά και τους ενήλικες να αγαπήσουν τη μουσική, απολαμβάνοντας τα πλεονεκτήματα που προσδίδει η ενασχόληση μαζί της. Σε αυτήν την κατεύθυνση, η Μουσική Σχολή Παπαβασιλείου, επιθυμεί να καλύψει ένα μεγάλο φάσμα Μουσικών οργάνων και μουσικής παιδείας, συνεργαζόμενη με ιδιαίτερα καταξιωμένους μουσικούς, έμπειρους και ικανούς να μεταλαμπαδεύσουν τη γνώση και την αγάπη για τη Μουσική.